Happy Birthday!

24 maart 2020

Wat vliegt de tijd! Het lijkt alsof het gisteren was dat we de eerste foto's van Julie kregen na de geboorte van de pups. Zijn ze gezond? Hebben ze alle teentjes en oortjes? En hier is ze nu, een jonge dame, want een dame kan je ze gerust noemen (al is ze nog steeds niet loops geweest...). Ze weet wat ze wil, wanneer ze het wil en hoe ze het wil. Ze zal het altijd eerst beleefd vragen. Ze wil er ook gerust iets voor doen, maar als ze het dan niet krijgt, dan krijg je de ijskoniging-Pebbles-blik en die is dodelijk :-)!

Perfecte Pebbie

Perfecte Pebbie zeggen we af en toe al grappend, maar eigenlijk is ze dat voor ons ook écht. Mensen vragen ons soms wel eens: gehoorzaamt ze dan goed? Nou, euhm nee. Maar jullie zijn toch hondentrainers? Euhm, ja, maar onze honden zijn niet gedrild, afgericht of gehoorzaam. Onze honden zijn wel beleefd opgevoed naar onze normen en standaarden. Wij moeten dan ook met hén samenleven, dus ja, wij bepalen de grenzen. Springt Pebbles op bij mensen die ze in het bos ontmoet? Nee, we hebben ontzettend veel getraind op het terugkomen wanneer ze los is. Ik vind het zelf één van de vaardigheden die bovenaan het prioriteitenlijstje staat: 'wat train ik mijn hond?' Dus ja, Pebbles kan ergens op af sprinten en wanneer ik haar roep in de remmen gaan, omdraaien en naar mij komen spurten. Ja ook als er een andere hond is, als er kinderen zijn, als er een paard is. Maar als ze ons begroet dan springt ze op. Ik vind contact met mijn honden fijn. Als er bezoek is springt ze op, want hé... verrassing: de mensen die bij ons aan huis komen, vinden dat doorgaans ook fijn! Els er dan toch eens bezoek zou komen dat het niet fijn vindt, dan zetten we haar even in de bench, of lijnen we aan. Wij hebben bepaald waarin we onze energie investeren dat eerste jaar. En wat zijn we trots op haar! Hoe ze met echt elke hond kan spelen, die haar met respect benadert. Hoe ze buiten energiek kan rennen, springen en zwemmen. Maar ook hoe ze binnen in de zetel tegen ons aan in slaap kan vallen. Hoe ze nog met momenten in haar droom sabbelt alsof ze nog melk drink bij haar mama Cita. Hoe ze een hechte vriendschapsband heeft gesloten met Blake.

En dat alles maakt dat ze voor ons Perfecte Pebbie is, voor jou is ze dat misschien niet, want ze is niet afgericht, gedrild of gehoorzaam, maar hé... het is onze hond ;-)

De toekomst

Voor ons zal ze altijd onze puppy blijven (en het is nog steeds het woordje dat het beste werkt als ze écht moet komen), maar vanaf vandaag is ze geen puppy meer. Ze is een Dalmatiërdame en wat genieten we van haar! Sinds kort zijn we van start gegaan met dogdance trainingen, in kleine kring. Ons groepje heet DogDance4Fun. Ze vindt het fantastisch, huppelt alle kanten uit, biedt 101 gedragingen aan, waar ik te traag voor ben omdat ik geen dogdance trainer ben en geen ervaring heb met het trainen van deze oefeningen. Ik voel me terug zoals mijn cursisten. Mijn stappenplan en criteria in mijn hoofd, zeven scenario's bedacht: als ze dat doet, dan reageer ik zo, en dan kiest ze uiteraard scenario nummer acht en daar sta ik dan... Maar het is een superfijne uitdaging, zonder druk of stress en wie weet mochten we er ooit iets van bakken, komt er een filmpje ;-)

Een gelukkige Dalmatiërdame-mama,

Kathleen