Pebbles' eerste dagen

26 mei 2019

Eindelijk was het dan zover, vrijdag 17 mei 2019 reden we huiswaarts met een puppy op schoot! Ook voor ons als hondenprofessionals is dat een spannend begin van een nieuw avontuur. We zijn het uiteraard gewend om advies te geven en om 100 puppyvragen te beantwoorden, maar als het er op aan komt en je moet het zelf doen: volg je dan wel je eigen adviezen op? Loopt het wel allemaal zoals we het in gedachten hadden? Hoogst waarschijnlijk niet... want dat zeggen we ook tegen onze cursisten: er bestaat geen draaiboek, geen handleiding: als je dit en dat doet, op dat knopje duwt en aan dat hendeltje trekt dan krijg je de perfecte pup! Het is een proces, eentje van vallen en opstaan, maar vooral eentje van genieten en ontdekken, van mekaar leren kennen, van vertrouwen geven en vertrouwen krijgen, van samen in het leven staan.

We zijn een week verder nu ik dit schrijf en ik kan je al zeggen: Denis en ik hebben al herhaaldelijk tegen mekaar lachend gezegd: mocht je nu een cursist zijn van ons, wat zou je dan tegen jezelf gezegd hebben? Want oh ja hoor, Pebbles heeft al in huis geplast, ze is al door de woonkamer gerend met mijn iPhone en vijf minuten daarna de afstandsbediening. Maar weet je wat ze vooral gedaan heeft: onze harten veroverd.

Tijgermama

Kan je verliefd worden op een hond? Ja dat kan! Als een tijgermama bewaak ik haar, geen levend wezen moet het wagen haar wat aan te doen. Zoals de man, die zijn totaal ontspoorde Golden Retriever niet meer in bedwang kon houden en achter hem aan kwam gestormd voortgesleept door zijn hond, zeggend: "oh gaan we dag zeggen aan de pupppy?" Tijgermama: "ik denk het niet!!!" Waarop ik mijn pup van de grond graaide en haar, net voor de Golden zich bovenop haar kon storten, tegen me aan drukte. "Oh, mag het niet?" vroeg de teleurgestelde Golden-man. "Nou, ik denk dat uw hond toch net iets te overweldigend op mijn pup kwam afgestormd," (tijgermama had gelukkig haar fatsoen al teruggevonden) waarop zowel man als Golden afdropen.  

Wat is ze lief en vrolijk en fantastisch en oh ja, had ik al gezegd dat ze eigenlijk perfect is? Wat is het mooi om te zien wat een evolutie ze al op die week heeft doorgemaakt. Hoe ze ons heeft leren kennen en vertrouwen. Hoe ze al weet dat als ze iets eng vindt wij er altijd voor haar zijn. Hoe ze rustig naar de wereld kan kijken, alles in zich opnemend als een spons en hoe je vooral ziet hoe ze bewuste keuzes maakt. Hoe zij en wij leren ontdekken wat ze leuk vindt. Zand en vooral het met haar voorpoten wegduwen, en denappels, ook die zijn favoriet.

Trainen?

Mensen vragen me dan: jij als trainer, wat train je dan die eerste week, ze kent al veel commando's zeker? En dan moet ik ze helaas teleurstellen, want dat is niet waar het nu om draait. Wat kent ze al van commando's, nuja cue's (ja, ik hoor liever het woord cue dan commando, iets met minder militaristisch enzo, maar ik wijk af)? Wel we hebben haar de cue "Bankske" geleerd. Naast onze zetel hebben we een laag krukje gezet, met daarnaast een hondenmatras, zo hebben we haar geleerd om via de matras en het krukje op de zetel te klimmen én er ook weer af, voor haar eigen veiligheid. Zo dondert ze niet uit de zetel. En hoe hebben we haar dat geleerd? We hebben haar een paar keer getoond dat ze via dat krukje op de zetel geraakt, waar ze bij ons kan liggen of spelen en aangezien ze dat allebei fijn vindt, was haar motivatie groot genoeg om dit snel te leren.

En verder hebben we haar een paar keer per dag telkens een voertje gegeven nadat we haar naam gezegd hebben, niet meer dan dat en niet minder dan dat. Maar telkens ze haar naam hoort kijkt ze nu op naar ons. 

Sinds gisteren ben ik begonnen om op dat moment, nadat ik haar naam gezegd heb, mijn hand gestrekt naast mijn been te houden, waarop ze naar mijn (lege) hand komt gerend en daar krijgt ze dan een voertje voor (dat ik klaar had zitten in mijn andere hand). Maar dat is alles wat betreft training deze week.

Ontdekken en verkennen, daar gaat het nu om. En daar genieten we volop van! 

Ohja, had ik al gezegd hoe fantastisch en perfect ze is?

Een verliefde tijgermama,

Kathleen