Vragenrondje!

18 juli 2019

Deze week lanceerde ik op de FB-pagina een oproep naar inspiratie voor de volgende Pebbles-blog. Nuja, inspiratie genoeg, ik kan zonder twijfel urenlang vertellen over hoe fantastisch ze nog steeds is... (jawel ik ben nog niet van mijn roze-puppywolk gevallen), maar misschien zijn er ook vragen die jullie, de Pebbles-volgers, heel graag hadden beantwoord gezien. En die waren er! Ik heb er voor deze keer 2 uitgelicht, de volgende vragen komen zeker ook nog aan bod!

Slapen

"Ik vroeg me af hoe Pebbles 's nachts slaapt. Bij jullie of in een andere ruimte? En vanaf welke leeftijd slaap je 's nachts niet meer bij je pup?"

Wel Pebbles heeft de eerste week naast ons bed geslapen. We hadden over onze parketvloer een zeil gelegd en een puppyhekje geplaatst zodat ze enkel in de nis rechts naast ons bed kon, waar het zeil lag, geschat had ze een 2 bij 2m ruimte. Haar kussen lag aan mijn kant naast bed. Vlak voor het slapengaan kreeg ze nog een kauwstaafje en zo kauwde ze zichzelf elke nacht in slaap. Ze heeft hierdoor geen enkele keer hoeven piepen en zich verlaten hoeven te voelen. 's Ochtends wanneer Denis wakker werd - hij is de ochtendmens van ons beiden :-) - pakte hij haar op en nam haar mee naar beneden om haar uit te laten. Soms had ze 's nachts wel eens op het zeil geplast. Maar we hebben er bewust voor gekozen om 's nachts niet te moeten opstaan. Ik heb mijn slaap heel erg nodig, zonder voldoende slaap functioneer ik ronduit slecht tot niet. Op deze manier duurde het zindelijk maken misschien wat langer, maar dat maakte voor ons niet uit. Je moet op dat moment bepalen waar je prioriteiten liggen. Ook wilden we vermijden dat als we midden in de nacht naar beneden zou komen dit alle andere honden en poezen zou wakker maken en alle nachrust verstoord zou zijn.

Na een week was Pebbes echt op haar gemak, we hebben toen besloten om haar beneden te laten slapen. Iets wat wij zelf erger leken te vinden dan zij. Met haar kauwstaafje op haar kussen keek ze nog even naar ons toen wij met een klein hartje de trap op liepen en het licht uit deden. Geen kik. Mocht ze hier wel last mee gehad hebben dan zouen we dat langzaam opgebouwd hebben, maar ze vond het prima. Waarom kon ze dan niet boven blijven slapen? Wel eerlijk gezegd werd ze wat zwaar om de trap op te blijven dragen. Dat trekt mijn rug op termijn niet meer en we hebben een open houten trap waarvan ik niet wil dat ze die nu al doet. Dus ook daar hebben we de praktische kant in overweging genomen.

Beneden slaapt ze nu los in haar puppyruimte. Dit is een stuk van onze woonkamer afgebakend met puppyhekjes van ongeveer 4m bij 3m. In deze ruimte staat niets wat ze stuk kan maken, of althans niets wat we erg zouden vinden. Er staat een drinkbak, een bench, met deurtje open, buiten de bench ligt ook nog een kussen en verder haar speeltjes. We hebben er ook bewust voor gekozen om 's nachts het deurtje van haar bench niet te sluiten, mocht ze toch nog een plasje moeten doen, dan kan ze dat gewoon en hoeft ze dit niet in haar bench te doen of te beginnen jammeren. Ook daar hebben we gekozen voor het niet-opstaan-scenario en het respecteren van de andere dieren hun nachtrust. Pebbles is ondertussen namelijk goed gewend aan de bench en af en toe ligt ze er overdag ook te slapen met deurtje dicht, dit hebben we geleidelijk aan opgebouwd zonder klaagconcerten te hoeven doorstaan, zij niet en wij niet!

We hebben op deze manier bewust gekozen voor een aanpak waarbij het zindelijk worden wat langer duurt, maar dit niet ten koste gaat van iemands nachtrust en we zijn erg blij met de gemaakte keuze. Uiteindelijk is ze op dit moment met haar 16 weken nog maar een peuter en peuters mogen nog ongelukjes hebben!

Andere honden

"Hoe gaat ze om met de andere honden uit jullie roedel?"

Nou, daar zou ik eigenlijk een heel kort antwoord op kunnen geven: fantastisch!

Maar ik zal er toch wat uitleg bij geven. De eerste week hebben we haar heel gedoseerd laten kennismaken met onze honden, niet allemaal tegelijk, geen te lange periodes. Ze leerde heel snel dat Nette, onze Beagle van 13 geen fan is van opdringerige puppies. Nette maakte dit duidelijk door eerst haar lip op te trekken, als dat niet werkte te grommen en als dat niet werkte te snauwen. We hebben dit niet te vaak laten gebeuren, omdat we ook Nette niet wilden blootstellen aan nog meer stress dan dat een puppy in huis al was voor haar. En na enkele dagen had Pebbles al in de gaten: dat is duidelijk geen bron van fun, die laat ik maar voor wat ze is. Ondertussen leven ze perfect samen naast mekaar, maar hoeven ze niet per se iets met mekaar en dat is prima voor ons. We hebben het Nette dus niet "zelf laten oplossen" zoals dat wel eens vaker geadviseerd wordt, maar hebben ze hier allebei in begeleid. Ook Jalih, onze labrador van 9 is geen fan van een nieuwe puppy, al is haar gedoogbeleid groter dan dat van Nette. Zolang Pebbles haar niet actief lastig valt mag ze zelfs op haar vallen, als ze een niet zo berekende landing maakt in de bank, maar echt spelen en interactie is er niet bij en ook dat had Pebbles snel in de gaten.

Waar we natuurlijk ontzettend mee verwend zijn dat zijn de stabiele en sociale geleidehonden in opleiding, waarmee Pebbles wél kan spelen. Die haar op een haast ontroerende manier lichaamstaal hebben bijgebracht en geleerd hebben hoe ze netjes kan spelen. We hadden geluk dat er enkele tussen zaten die zo rustig en zacht met haar speelden dat zij zelf nu een spelstijl heeft ontwikkeld die heel fijn is. Ze is niet over-the-top, past zich aan aan haar spelpartner en vooral: vindt ook uit zichzelf rust. Zo kan ze op onze speelweide rondjes rennen achter de labradors aan, maar enkele minuten later kan ze ook alleen spelen met een pluk gras (haar favoriet) of gewoon liggen en kijken naar de rest. Ook hier hebben we dit proces begeleid en haar niet vanaf de eerste week zomaar "los gegooid" tussen een troep spelende honden en gezegd: "leer er maar van!" We hebben dit opgebouwd in kleine spelmomenten, eerst met telkens één hond en dit zo geleidelijk aan met meerdere honden en voor langere duur, onder toezicht.

Deze keer geen filmpje, maar er wordt aan nieuw materiaal gewerkt!

Een trotse puppy-mama,

Kathleen

Met dank aan dierfotografe Kimmy Samoey. voor de foto. Ze is te boeken voor een fotoshoot met jouw dier. Ze kijkt altijd naar het welzijn van je dier en zorgt voor mooie fotomomenten.